Tijdens mijn vakantie naar de Italiaanse stad Rome, was ik op zoek naar dè culturele activiteit om een verslag over te schrijven. Deze kon ik enkel niet goed vinden, gezien de hele stad overkwam als één grote culturele activiteit. Het was als het ware alsof je door een groot museum liep, waarbij de vele fonteinen en basilieken de museumstukken waren. In dit ca verslag worden de activiteiten van beschrijving en wat het nou precies met mij deed.
De basiliek (1561) is een rooms-katholieke kerk in Rome. Haar architectuur is te danken aan architecten Michelangelo Buonarroti en Luigi Vanvitelli, wie de basiliek in het Barok hebben vormgegeven. Haar locatie, gelegen aan een grote rotonde, vlakbij het hoofdstation is erg bijzonder. De gehele bouwstijl is anders dan de omheen gelegen bebouwing. De sobere uitstraling wordt extra kracht bijgegeven door het contrast van de grote luxueuze gebouwen. Vandaag de dag is het een centrum van het toerisme. De fontein die op de foto staat afgebeeld is omringd door goed lopende hotels. | Roma Basilica di Santa Maria degli Angeli dei martiri |
Bij binnenkomst word je als bezoeker gelijk omvergeblazen door de gigantische roze gekleurde zeulen. Anders dan de buitenkant is de gehele basiliek rijkelijk bekleed met graniet en marmer. Om het schip heen zijn vele muurschilderingen te bewonderen. De lichte kleur van de kerk is te danken aan de grote ramen boven de arcades en de weerkaatsing van het licht van buiten. Als je verder loopt krijg je de tuin te zien waar de monniken vroeger rondliepen.
Historische fotos van het internet, waarbij omgeving wat duidelijker wordt
Het verbaasde mij hoe goed alles bewaard is gebleven en de goede staat van de schilderijen. Natuurlijk zijn deze met de tijd gerenoveerd en bijgewerkt, maar als je over tijd na gaat denken wordt je wel even stil. De basiliek is anders dan de meeste basilieken. Zij heeft een deur aan het oosten die de bezoeker het gevoel geeft het Romeinse badhuis te hebben betreden. Verder vond ik het gegeven dat de basiliek een binnenplaats had erg mooi. Rome kwam mij erg stedelijk over. Er was weinig groen, dus het zien van het groen in de binnen plaats gaf een fris gevoel.
Fontana di trevi | De naam van de fontein is afgeleid van de woorden tre via wat de drie wegen betekend. Dit komt omdat er vroeger letterlijk drie wegen samenkwamen op de plaats van de fontein. Het was bij aankomst zeer druk bij de fontein. De afbeeldingen die je op google krijgt liegen niet! Een hele boel mensen hadden zich ook bij mijn komst verzameld rond het frisse water dat de fontein te bieden had. Helaas was er ook een heleboel beveiliging i.v.m. de afgelopen aanslagen. Men was daarom ook niet geoorloofd het water aan te raken, of laat staan gekke dingen te doen. De fontein zelf was erg groot. Het fundament waar de beelden op stonden deed mij denken aan de opmaak van een zwemparadijs. Dit fundament maakte de beelden nog kolossaler. Zij oogden erg groots, waren met grote precisie uitgehouwen en hadden nog hun oorspronkelijk witte kleur. Wat mij namelijk veel op viel is dat de gebouwen in Rome door de uitstoot van CO2 zwart kleurden met smeer. Een enkeling is goed onderhouden en wordt regelmatig gewassen en dat is goed zichtbaar. Daarom kwam Rome ook deels grauw over. |
De fontein zelf is de grootste en bekendste fontein in Rome. Zij is gebouwd in opdracht van Paus Clemens XII. Bernini heeft het ontwerp gemaakt die vijftig jaar later door architect Nicola Salvi is waargemaakt. Evenals de eerdergenoemde basiliek is deze fontein ook in de stijl van de late barok gebouwd. De dieperliggende betekenis van de fontein is gebaseerd op de zeegod Neptunus, die op zijn schelpvormige strijdwagen naar de oceaan wordt getrokken. De fontein beeld dit spektakel goed uit door mooi gebruik te maken van het perspectief. De beschouwer staat zeer laag waardoor het lijkt alsof Neptunus door de kracht van de golven als het ware vliegt. Het stromende water van de fontein geeft dit spektakel weer extra kracht. Daarnaast zorgt de immense grote er ook voor dat het spektakel majestueus overkomt.
De mythe luidt dat wanneer de bezoeker met gesloten ogen aan Rome denkt terwijl hij een muntje in de fontein gooit, waarbij de rug naar de fontein is gericht, deze persoon ooit weer naar Rome terug zal keren. Vroeger dronk men het water uit de fontein om dezelfde reden. Zelf heb ik geen van beiden geprobeerd, het was door de bewaking ook bijna onmogelijk. De muntjes die in de fontein komen door voornamelijk toeristen worden door de Roomse gemeente geschonken aan een goed doel.
Colosseum
De meest bekende attractie van Rome heb ik zelf niet vanbinnen bezocht. Ik had te weinig dagen om echt alles te kunnen zien. Wel is het Colosseum iets waar ik meerdere malen langs ben gekomen met de hop on en hop of bus, die als vaste route langs het Colosseum ging. Het was heel bijzonder om het gebouw in het echt te mogen aanschouwen. Er is niets over de grootsheid gelogen. Enkele gedeelten zijn gerenoveerd, verschil in steengebruik is wel erg duidelijk. Naast dit verbaasd het mij altijd hoe veel er bewaard is gebleven van vroeger. Men heeft blijkbaar destijds een architectuur gehad die eeuwen mee ging. Het staat er nog steeds!
Hoewel ik het erg jammer vind dat ik niet binnen ben geweest, erger ik mij hier niet zo aan. Zodra je er bent heb je niet snel het idee dat je uren in de rij wilt staan in het bloedhete weer. Misschien ooit een andere keer. Het Colosseum is niet de eerste plaats waar werd gevochten, deze bespreek ik in een volgend artikel.
Het amfitheater is de grootste van het Romeinse rijk. Haar omtrek bedraagt 527 meter en de hoogte van de gevel is 48,50 meter hoog. Het amfitheater bestaat uit beton, tuf- en baksteen. De stenen zijn aan elkaar gevestigd d.m.v. ijzer. Bekleding van het interieur was grotendeels marmer. Het theater had een capaciteit van meer den 50.000 toeschouwers. Vroeger zou men een soort van zonnescherm hebben gehad die het Colosseum kon afdekken. Nu ik deze informatie allemaal teruglees zou ik zeker ooit nog het Colosseum willen bezoeken. Vooral het zien wat er vroeger achter de schermen gebeurde, lijkt mij zeer interessant.
Het amfitheater is de grootste van het Romeinse rijk. Haar omtrek bedraagt 527 meter en de hoogte van de gevel is 48,50 meter hoog. Het amfitheater bestaat uit beton, tuf- en baksteen. De stenen zijn aan elkaar gevestigd d.m.v. ijzer. Bekleding van het interieur was grotendeels marmer. Het theater had een capaciteit van meer den 50.000 toeschouwers. Vroeger zou men een soort van zonnescherm hebben gehad die het Colosseum kon afdekken. Nu ik deze informatie allemaal teruglees zou ik zeker ooit nog het Colosseum willen bezoeken. Vooral het zien wat er vroeger achter de schermen gebeurde, lijkt mij zeer interessant.
Het Vaticaan, bekend van de televisiebeelden en natuurlijk de Paus. Het was laat toen ik aan kwam. Niet kort voor mijn aankomst was er een stel getrouwd op het plein. Her en der stonden wat groepjes mensen. Om het plein heen was de politie. Het was een betoverende plek. Grootse arcade bogen die het plein omringden. De afstand tussen de pillaren bleek groter dan gedacht. De omvang van het plein was gigantisch. Ik ben niet in de St. Pieters Basiliek geweest, helaas. Want ook deze bezienswaardigheid was één van de belangrijkste must sees van Rome. Het plein en de locatie waar in de film: Angels & Demons, gaf iets religieus. Het was alsof alles met een reden gebouwd is. Dat niets per toeval geplaatst stond. | Sint-PieterspleinHet plein, ontworpen door Bernini, is een combinatie van de klassieke stijl in combinatie met barokke stijlelementen. De pilaren en zuilen staan wijd om de St. Pietersbasiliek. Zij zorgen voor een imposante impressie. Het plein bevat twee fonteinen. Zij hebben hetzelfde design en zijn ontworpen door Maderno. Bernini bouwde de tweede fontein om symmetrie aan het plein te geven. Het plein staat tijdens gebeurtenissen zoals de heiligverklaring van de paus vol met mensen. |