Per toeval kwam ik in Pomeii. Met een klasgenoot had ik een vakantie geboekt bij een bureau die de vakantiebestemming pas bij vertrek geeft. Srprs.me. En surprised waren we, want zelf had ik geen beeld van de vakantiebestemming Napels. Toen ik op internet zocht naar bezienswaardigheden van de stad zag ik al snel hoe dicht zij bij Pompeii lag. Het was daarom ook onmogelijk om niet een dag vrij te houden voor een bezoek aan Pompeii. |
Het verbaasde me hoeveel er bewaard was gebleven. De gehele stad was te bezichtigen. Op vele gebouwen waren nog oude fresco’s bewaard gebleven. Het meest interessante vond ik het theater waar de eerste gladiator gevechten waren. Even een beetje geschiedenis. In het jaar 79 na Christus barstte de Vesuvius onverwachts uit. De mensen die destijds in de stad leefden zijn ten onder gegaan. De ruïnes zijn op het moment een grote trekpleister voor toeristen. Zelf had ik maar twee uur voor sluitingstijd. Voor mij was dit voldoende, maar dat komt omdat veel straten en huizen op elkaar lijken. Andere zaken zoals het amfitheater en de vele tempels waren wel een must see. Puur omdat er nog zoveel te zien was. De tempels waren in vergelijking met de woningen erg groot. Dit was waarschijnlijk met een intentie gedaan om status te benadrukken. Het was erg interessant om te zien hoe men nadacht over de architectuur en vormgeving. De stenen die over de wegen lagen waren erg groot en hoogstwaarschijnlijk uit de bergen. Omdat het vaak hevig regende heeft men een soort van oversteekplaatsen gemaakt, die als een soort van brug dient. Deze brug bestaat uit grote stenen die dezelfde hoogte hebben als de stoep.
De omgeving rond de Vesuvius is erg vruchtbaar na de uitbarsting. In de lava zat een stof die voor plan zeer gunstig was. Daarom zie je tegenwoordig om het gebied van de Vesuvius vaak landbouwgewassen. Deze zijn mooi te zien vanuit de metro, die voor een uniek uitzicht zorgt.
Ik heb mijn bezoek aan Pompeii als historisch ervaren. Het besef was er dat het 2016 was, toch voelde het alsof het nog niet zo lang geleden had voorgedaan dat de stad ten onder ging. Overal waren toeristen, dat viel mij wel op. Het waren niet per direct cultuur liefhebbers, ook niet barbaren. De ruïnes van Pompeii bleken voor ieder mens een must see. Zonder het direct door te hebben, waren deze mensen bezig met kunst en cultuur. Dat is erg mooi, want ik geloof dat zelfs mensen die niet van kunst zeggen te houden hun ogen uit zouden kijken in Pomepii.
Ik heb mijn bezoek aan Pompeii als historisch ervaren. Het besef was er dat het 2016 was, toch voelde het alsof het nog niet zo lang geleden had voorgedaan dat de stad ten onder ging. Overal waren toeristen, dat viel mij wel op. Het waren niet per direct cultuur liefhebbers, ook niet barbaren. De ruïnes van Pompeii bleken voor ieder mens een must see. Zonder het direct door te hebben, waren deze mensen bezig met kunst en cultuur. Dat is erg mooi, want ik geloof dat zelfs mensen die niet van kunst zeggen te houden hun ogen uit zouden kijken in Pomepii.